என் பேரு

ஜானும்மா இன்னைக்கு ஸ்கூல்ல நடந்த ரன்னிங் ரேஸ்ல நான்தான் பர்ஸ்ட் பெருமையாக
வெற்றிகோப்பையை, தன்னையும் வீட்டையும் பராமரிக்கும் பணிப்பெண்னிடம் நீட்டினான்
விக்கி.

படிப்பிலும், விளையாட்டிலும் நீதானே ராசா என்னைக்கும் பர்ஸ்ட்.

ஹைய்யோ.....என் பேர் ராசா இல்லை, விக்கி.

எனக்கு நீ ராசாதான், குளிச்சிட்டு வா சாப்பிடலாம்.

அம்மா வந்திரட்டும், இன்னைக்காவது அம்மா கூட சேர்ந்து சாப்பிடனும்.

ஜானகி.....விக்கிய உள்ள படுக்க வைக்க வேண்டியதுதான, ஏன் இப்படி ஹால்ல படுக்க
வைச்சிருக்கே....

இல்லமா..........ராசா இன்னும் சாப்பிட கூட இல்ல........இன்னைக்காவது உன்கூட
சேர்ந்து சாப்பிடனும்னு...........

அறிவில்ல உனக்கு, ஆபிசில தலைக்கு மேல வேலை இருக்கு, எங்களால
இவன பார்த்துக்க முடியலைன்னுதான உன்ன வேலைக்கு வச்சி இருக்கு,
சின்னைபையன் சொன்னான்னு........

ராசா........ராசா........

ம்மா.......இன்னைக்கு ஸ்கூல்ல...........

அம்மா வரலியா.........ஜானும்மா, அம்மா எங்க.....

அவுங்க இப்பதான் வந்தாங்க, களைப்பா இருக்குன்னு தூங்க போய்ட்டாங்க ராசா, வா
சாப்பிடலாம்.......

ப்போ............எனக்கு வேணாம்.............அம்.....மா...........அம்மா...........

தூக்கம் கலைந்த அம்மா எழாமலே சொன்னாள், போய் சமத்தா சாப்பிட்டு படு விக்கி,
அம்மாவுக்கு டயர்டா இருக்கு........

அப்பா..........அப்பா.........

அவரிடம் இருந்து குறட்டை மட்டுமே வந்தது.

ஹைய்யோ.........இங்க பாருங்க சின்ன வயசு விக்கி மாதிரியே இருக்கான் நம்ம பேரன்.

விக்கி......விக்கி......இங்க பாரேன்...........

என்னங்க........விக்கி நம்ம கூட பேசவே மாட்டேங்குறான்,
நம்மள மதிக்கிறதும் இல்ல.....

தன் குழந்தையை கொஞ்சி கொண்டிருந்த ஜானகியிடம், சென்ற
விக்கி, உங்க பேரன கொஞ்சுற ஆர்வத்துல என்னை மறந்துராதீங்க
என்றான்.

உன்னை எப்படி ராசா மறக்க முடியும்.

அய்யோ.......என் பேரு விக்......

இல்ல ......ராசான்னே கூப்பிடுங்க ஜானும்மா,

****************************************************


அப்படியே எனக்கான உற்சாக டானிக்கையும் (இனிப்போ, கசப்போ) ஊத்திட்டு போங்க.
(அதாங்க உங்களோட கமெண்ட்ஸ்)
நன்றிகள் பல.