தவிப்பு

சார், நான் வேலை விசயமா இந்த ஊருக்கு வந்தேன், என் கெட்ட நேரம் பணம், செல் போன் எல்லாம் ஒரு கும்பல் கிட்ட பறி கொடுத்திட்டேன். ஒரு நூறு ரூபா மட்டும் கொடுத்தீங்கன்னா ஊருக்கு போய் உங்க
அக்கவுண்டுக்கே பணம் அனுப்பிச்சிருவேன், ப்ளீஸ் ஹெல்ப் மீ சார், எனக்கு அரைகுறையாக தெரிந்த அவர்கள் மொழியில் கேட்டேன் அவரிடம்.

அட யாருய்யா நீ சாவுகிராக்கி, காலங்காத்தால, இப்படி எத்தனை பேருய்யா கிளம்பி இருக்கீங்க,
காசு இல்ல போய்யா. (அவன் சொன்னதின் தமிழ் பெயர்ப்பு!!)

என்ன கொடும சார் இது, மாசம் பொறந்தா சுளையா 35,000/- சம்பளம் எனக்கு, இப்ப என்
நிலமைய பார்த்தீங்களா.

என் வீட்டுக்கோ, நண்பர்களுக்கோ போன் மூலம் தொடர்பு கொண்டு உதவி கேட்கலாம், அதுக்கு போன் கூட இல்லையே, நான் இருக்கும்
இடமோ வேறு மாநிலம். எல்லோரும் "தார்" பாஷையில
பேசுறாணுவ, ஒருத்தன் கூட "பரங்கியில" பதில் சொல்ல
மாட்றான்.

அடச்சே, யாருக்கும், மனிதாபிமானமே கிடையாது,
மனிதம் செத்து விட்டது. பின்ன என்ன சார், மொழி தெரியாத
ஊர், எனக்கு நண்பர்களோ, உறவினர்களோ கூட இந்த ஊரில்
கிடையாது. அய்யோ நான் எப்படி ஊருக்கு செல்வேன், பசி
வேறு வயிற்றை கிள்ள, செய்வது அறியாது நின்றேன்.

நான் இதுவரை யாருக்கும் எந்த கெடுதலும் பண்ணலையே, கடவுளே எனக்கு
மட்டும் ஏன் இப்படி எல்லாம் நடக்குது.

அப்பொழுதுதான் (தெய்வம் மாதிரி) அங்கு இருந்த ஒரு பெண்மணி
(அவர் பரங்கி மொழியில் பேசினார்)
என் நிலைமை கண்டு இரக்கப்பட்டு பணம் கொடுத்து உதவினார், அவரின் முகவரி, வங்கி கணக்கு எண் ஆகியவற்றை வாங்கி கொண்டு அவரிடம் விடை பெற்று பஸ்சில் ஏறி அமர்ந்தேன்.

காசோட மகத்துவம் இப்ப புரிஞ்சது, இனி வீக் என்ட் பார்டிக்கெல்லாம்
ஒரு எண்டு போட்டிரனும், சிகரட் நோ, காஸ்ட்லி சர்டிங்க்ஸ் நோ,
இன்னும் ஏகப்பட்ட "நோ"க்கள் மனதில் வந்து போனது. இதெற்கெல்லாம் சிகரம் வைத்தாற்போல் இப்பொழுது,
மனசுக்குள்ள ஒரு வைராக்கியம் உண்டாச்சு, இனிமேல்
ரோட்டில் ஒரு
பிச்சைக்காரன் காசு கேட்டால் கூட 50 - பைசாவாவது தரனும் (என்ன ஒரு தாராள மனசு!!)

சார், கொஞ்சம் எழுந்திருங்க, என் பக்கத்துக்கு சீட்காரர் என்
தோளை தட்ட, சட்டென முழிப்பு வந்தது,ஹைய்யா இவ்ளோ நேரம் கண்டதெல்லாம் (கெட்ட) கனவா!!

பஸ் அந்த மோட்டலில் நின்றது, அப்படியே இறங்கி சூடாக ஒரு
டீயை என் ஜீரண மண்டலத்திற்கு அனுப்பினேன்.

சார் நான் என்னோட உடமைகள தவற விட்டுட்டேன், ஒரு 35/-
ரூபா மட்டும் கொடுத்தீங்கன்னா, ஊருக்கு போன பின்ன உங்க
பணத்த அனுப்பி வச்சிருவேன்...

இப்படி எத்தன பேர் கிளம்பி
இருக்கீங்க, காசு இல்ல போய்யா,

என் அருகில் இருந்த நபர், காசு கேட்ட அந்த ஆளை விரட்ட அவன், பரிதாபமாக அடுத்து யாரிடம்
கேட்காலாம் என் யோசனையாய் என்னைப்பார்த்தபடி நிற்க....

நான் மெல்ல நழுவி என் பேருந்தை நோக்கி சென்றேன்.

****************************************************************

அடடே, இது நல்லா இருக்கே அப்படின்னு உங்க மனசு சொன்னா ஓட்டு போட்டுட்டு போங்க. நீங்க
பெற்ற இன்பத்த(!!) எல்லோரும் பெறட்டும். (தமிழ்மணத்திலும் போடலாம்)
அப்படியே எனக்கான உற்சாக டானிக்கையும் (இனிப்போ, கசப்போ) ஊத்திட்டு போங்க.
(அதாங்க உங்களோட கமெண்ட்ஸ்)
நன்றிகள் பல.